‘Wij zijn dolgelukkig om in deze krappe arbeidsmarkt deze mensen te vinden”.
Via een stille laan die zich tussen de bomen doorslingert, bereik je Landgoed Groot Warnsborn. Een oase van rust. Een geliefde plek voor zakelijke gasten, toeristen en feestvierders met hotel, brasserie, restaurant, oranjerie en diverse zalen. Dat alles middenin het frisse groen. Een rustgevender werkplek kun je je haast niet voorstellen. Zeker niet als je net uit oorlogsgebied gevlucht bent.
Sinds half mei dit jaar werken er in het team van ruim tachtig medewerkers vier Oekraïense vluchtelingen op Landgoed Groot Warnsborn. De interesse voor de vacatures was, zoals te verwachten, groot. “Na de Banenmarkt die het Werkgeversservicepunt Midden Gelderland (WSP) organiseerde op de schepen waar de Oekraïners in Arnhem gehuisvest zijn, hadden we zes mensen uitgenodigd voor een rondleiding. Maar er stonden tot onze verrassing twintig dames op de stoep.” Directeur-eigenaar Lammert de Vries kon die belangstelling wel waarderen. Hij regelde direct een grote zaal, vertelde over werk en inkomen en nam de tijd om na afloop met iedereen een persoonlijk gesprekje aan te gaan. “Je hebt natuurlijk een aantal uitdagingen. Alleen al het vervoer. Hoe moesten de dames vanuit de haven naar het landgoed komen? Fietsen was geen optie, te gevaarlijk als je dat niet gewend bent. Uiteindelijk is het de bus geworden. Aanvankelijk financierde de gemeente dat en toen dat stopte ben ik hun vervoerspas gaan betalen.”
Allerlei nationaliteiten
Dat is een van de kleine handreikingen die een inclusief ondernemer soms moet doen om mensen aan het werk te helpen. Bij de Oekraïense dames was verder de taal nog een aandachtspunt. “Omdat de dames geen of slechts gebrekkig Engels spraken zorgde het WSP voor een tolk tijdens de rondleiding. En gelukkig hebben we een moeder en dochter aangenomen waarvan de dochter een beetje Engels spreekt dus kan helpen met vertalen. Het is voor ons niet helemaal nieuw om te werken met anderstaligen. Er werken hier diverse nationaliteiten in de huishouding, mensen uit Suriname, Marokko, noem maar op. En niet iedereen spreekt even goed Nederlands. Het is een gezellig, gemêleerd gezelschap dat over en weer voor elkaar vertaalt. Heel grappig hoe dat soms gaat.”
Goed contact
De vier Oekraïense medewerkers zijn 32 uur werkzaam in de huishouding. “Dat is meer dan alleen kamers schoonmaken. Eerst hebben ze een dagje meegelopen en daarna werkten ze al snel zelfstandig. Het zijn toegewijde en harde werkers.” Lammert de Vries is blij met hun aanwezigheid. Kampt hij net als veel horecagelegenheden met personeelstekort? “We hebben hier op één dag enorme pieken en dalen in de drukte, dat weten we nog net op te vangen. Maar dat kan zomaar veranderen.” Dan zal hij zeker eerst bij het WSP aankloppen. “Dat contact is er al jaren en dat gaat heel goed. Als er bepaalde events zijn, zoals de Banenmarkt op het schip, benaderen ze ons en wij informeren altijd bij het WSP als we personeel zoeken. Het WSP helpt ons ook met eventuele subsidies en andere wet- en regelgeving, daar zijn wij zelf niet erg handig in.” Het hotel had al regelmatig mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst. Momenteel werken er twee medewerkers met autisme. “Dat gaat hartstikke goed. Ze hebben hun eigen taken en alle collega’s houden er rekening mee. Ze moeten hen geen andere klusjes laten doen. Ik zorg altijd dat de andere medewerkers op de hoogte zijn. Dat laat ik de persoon in kwestie ook weten. En als iemand liever niet vertelt dat hij bijvoorbeeld autistisch is, dan leg ik dat op een andere manier uit. Het zijn van die kleine dingen, waar je even op moet letten.”
Knop omdraaien
Lammert de Vries ziet de samenwerking met het Werkgeversservicepunt Midden-Gelderland als een win-win situatie. “In deze tijden van krapte op de arbeidsmarkt zijn wij dolgelukkig om langs deze weg mensen te vinden, maar ook voor de mensen zelf is het fijn om aan het werk te kunnen. Ik kan het iedere werkgever aanraden. Het is mooi om hieraan bij te dragen en zoveel inspanning is het echt niet. In het begin dacht ik ook dat je in de horeca niet met mensen met een arbeidsbeperking kon werken. Dat is niet waar. Soms moet je echt even die knop omdraaien en juist van de mogelijkheden van mensen uitgaan, en niet van de onmogelijkheden in jouw bedrijf. Je hoeft vaak maar een kleine aanpassing te doen om mensen aan het werk te helpen.”
