Bij Lamers is inclusie de normaalste zaak van de wereld

‘Dit bedrijf voelt als familie, ook voor de medewerkers’

Lamers Productions Medical Products was al een inclusieve werkgever lang voordat dat woord bestond. Dertig jaar geleden nam oprichter J.S. Lamers drie leerlingen aan van de plaatselijke school voor speciaal onderwijs en zo werd inclusie hier de normaalste zaak van de wereld. Zoals zoon Marcel Lamers zegt: “Als je focust op wat iemand kan, is heel veel mogelijk.”

Vader Lamers was een pionier, hij begon een eigen bedrijf op zolder en in een garagebox. Dat liep uit de hand, zoals zijn zoon Marcel laat zien bij een rondleiding door de productieruimte. Voor een leek ziet de werkvloer eruit als een onoverzichtelijke hal, met ratelende machines en draaiende spoelen met papier, en hier en daar rollen felgekleurd materiaal. Wat maken ze bij Lamers Productions Medical Products eigenlijk? “Het loopt enorm uiteen. We produceren bijvoorbeeld die zaagjes die aan de verpakking van vershoudfolie zitten, waar je een stuk folie langs kunt afscheuren. Maar ook thermische stickers, bonnen, kaarten voor ouderwetse tachografen en materialen voor de medische en cosmetische hoek, zoals speciale pleisters en zelfklevende operatielakens. Komt een opdrachtgever bij ons met een specifieke vraag, dan lukt het negen van de tien keer om het te maken. We kunnen onze bestaande installaties ombouwen, of we ontwerpen nieuwe machines, en dan kunnen we gaan draaien.”

Rijbewijs
Dit is een familiebedrijf, Marcel staat samen met zijn nichtje Inske en twee neven Arn en Jelle aan het roer. Hiervoor leidde hij 25 jaar het bedrijf samen met zijn broers Frans en Jos en zijn zus Myriam. “Voor sommige medewerkers voelt het hier ook als familie. De meesten werken hier al een hele tijd.” Toen zijn vader ruim dertig jaar geleden een opdracht kreeg waarbij ook flink wat productiewerk kwam kijken, sprak hij de directeur van de school voor speciaal onderwijs in het dorp aan: had die geen jongens in de schoolbanken die hierbij konden helpen? Geen probleem, en zo kwamen de eerste medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt het bedrijf in.

‘Ons motto is: kun je niet delen, dan kun je ook niet vermenigvuldigen’

Dat kunnen Marcel en zijn broer Frans zich nog goed herinneren. “Een van die jongens met het syndroom van Down bleek superhandig. Wij vroegen aan hem: waarom heb jij eigenlijk geen autorijles? Tja, dat wist hij zelf ook niet. Zijn ouders zagen het niet zitten, maar dat rijbewijs kwam er. Zo zie je maar, als je focust op wat iemand wél kan, dan is er veel mogelijk.”

Maanmannetjes aan het werk
Door die mentaliteit krijgen mensen die anders aan de zijlijn blijven staan alle ruimte om zich te ontwikkelen. Naast mensen met een beperking werken er ook statushouders. Met mooie resultaten: “Je kunt hier veel leren, als je dat wilt. Een van de medewerkers van het eerste uur heeft een verstandelijke beperking, zij werkt ook af en toe in een van onze clean rooms. Die ruimtes, speciaal voor producten voor de medische en de cosmetische markt, zijn helemaal stofvrij. De medewerkers moeten van top tot teen zijn ingepakt in beschermende kleding, als maanmannetjes. Zij vindt het prachtig om daar te werken, je ziet haar groeien op die plek.”

Het geheim van dat succes: leer je medewerkers goed kennen. En dat gaat hier tussen de bedrijven door. “Eens per jaar hebben we functioneringsgesprekken, maar dat is eigenlijk onnodig, “ zegt Marcel. “Ik zie mensen iedere dag, we staan naast elkaar op de werkvloer. Is er wat, dan praten we daar meteen over. Zo leren we iedereen goed kennen. We weten wie het beste is in welke klus, wie het liefst elke dag hetzelfde doet en wie juist af en toe geprikkeld moet worden met iets nieuws, omdat hij zich anders gaat vervelen.”

Ingewikkelde brief
Een medewerker die een ingewikkelde brief van een of andere instantie meeneemt naar het werk, dat vinden ze hier helemaal niet gek. “Dan gaat iemand van de administratie even zitten, om te kijken waar dit nou weer over gaat. Het is soms erg complex, zelfs voor ons. Kunnen we helpen, dan doen we dat.

‘Je kunt hier veel leren, als je dat wilt’

Vooralsnog lukt dit ons zonder coaches en subsidies, maar mochten we advies of ondersteuning nodig hebben dan kloppen we aan bij onze vaste accountmanager van het Werkgeversservicepunt Midden-Gelderland, Karin Terwindt. Met Karin onderhouden we het contact over de bemiddeling van onze medewerkers met een ondersteuningsbehoefte.”

Laat er geen misverstand over bestaan: dit is een zakelijk bedrijf, er moet geld op de plank komen. “We weten allemaal waar we het voor doen, we zijn met 27 gezinnen afhankelijk van dit bedrijf. Maar behalve om omzet draait het ook om gevoel en om emotie. Ons motto is: kun je niet delen, dan kun je ook niet vermenigvuldigen.”