Joanne: ‘Afgekeurd is niet afgeschreven’
Van tandsteen en flossen naar chocolademelk en tosti’s: Joanne van Leur (61 jaar) kan om gezondheidsredenen niet meer werken als tandartsassistente en begon opnieuw als bedieningsmedewerker bij Hedgies in Zevenaar. “Ik dacht: wat hebben ze nou aan iemand met mijn cv. Toen ik was aangenomen sprong ik een gat in de lucht. Hier krijg ik gewoon energie van!”
Een wandelend tijdbommetje, noemt ze zichzelf. Haar gezondheid speelt haar al jaren parten, en na een niertransplantatie moet ze voorzichtig blijven. ‘”Je zou denken dat je met een nieuwe nier alles weer volop kan, maar dat is helaas niet zo. Ik ben dolgelukkig met deze nieuwe kans, maar tegelijkertijd moet ik veel medicijnen en pijnstillers slikken. Door mijn gezondheid moest ik mijn werk als tandartsassistente afbouwen. Ik werkte bijna fulltime, maar dat hield ik niet vol. Ik viel uit en toen ik twee jaar thuis zat, hield mijn baan bij de tandarts op.”
Altijd iets te doen
Maar Joanne is geen type om de hele week op de bank te hangen. “Ik lag alleen maar tv te kijken, ik verveelde me vreselijk. Toen ik de advertentie zag dat ze iemand zochten bij Hedgies, een gezellig koffiezaakje bij mij in de buurt, heb ik meteen een brief geschreven. Mijn cv heb ik bewust niet meegestuurd, want mijn werkervaring als tandartsassistente leek me helemaal niet relevant. Wat denk je: ik werd uitgenodigd voor een gesprek, en daarna aangenomen. Ze begrepen heel goed wat ik kon en wilde, en ik zag het helemaal zitten. Eigenaar Marcel Heg had ondertussen advies ingewonnen via het Werkgeversservicepunt Midden-Gelderland over de (financiële) mogelijkheden om mij als WIA-kandidaat een plek te bieden. Dat heeft goed uitgepakt. Ze bestaan pas één jaar, hebben door corona een moeilijke tijd achter de rug en ik ben blij dat ik ze kan helpen. Ik werk in de bediening en als het rustig is, ga ik afwassen of opruimen. Er is altijd wel iets te doen.”
De tijd vliegt
Joanne begon met twee werkdagen van zes uur, dat was te veel. ‘Ik had na zo’n werkdag toch flink pijn, dus dat moest anders. Gelukkig zijn ze bij Hedgies flexibel, ik werk nu drie dagen van vier uur en dat gaat goed. Juist als het druk is in de zaak, rond de lunch, spring ik bij. Ik vind het fijn om te werken als het druk is, dan vliegt de tijd voorbij. Eerlijk gezegd zou ik best meer dagen willen werken, ik krijg er energie van. Praten met onze gasten, zorgen dat ze het naar hun zin hebben, die gastvrijheid, het zit allemaal in me. Dit werk is iets totaal anders dan ik altijd heb gedaan. En het gekke is: dat had ik nooit ontdekt als ik gewoon tandartsassistente was gebleven.”
Veerkracht
Die veerkracht van Joanne is haar grote kracht. En als je het haar vraagt, zijn er nog veel meer werknemers zoals zij, die niet aan de slag komen. “Werkgevers weten niet wat ze moeten en kunnen met mensen vanuit de WIA zoals ik, en dat is jammer. Je bent toch afgekeurd, zeggen mensen tegen me. Dan hoef je toch niet meer te werken? Wat een misverstand, ik kan en wil nog van alles. Ik zeg altijd: afgekeurd is niet afgeschreven.”
‘Dit had ik nooit ontdekt als ik tandartsassistente was gebleven’
